نمایش آزادی گروگان ها - صنایع 90

او می خواست با هیجان و شادمانی ای که از سئول سرچشمه می گرفت مقابله کند، البته من شخصاً مغلوب این فضا نشده بودم. یاچی تأکید داشت که نباید بار دیگر در دام رویکرد سنتی کره شمالی موسوم به اقدام در برابر اقدام بیفتیم.

پمپئو روز سه شنبه هشتم ماه مه به پیونگ یانگ رفت و سه گروگان امریکایی را از مقامات کره ای تحویل گرفت و ساعت 2 بامداد پنجشنبه به همراه آنها وارد پایگاه هوایی اندروز در واشنگتن شد. ترامپ در مراسمی باورنکردنی که عجولانه در ساعات نیمه شب تدارک دیده شده بود و به صورت زنده از شبکه های تلویزیونی پخش می شد، از گروگان های آزاد شده استقبال کرد؛ قابل درک بود که سه امریکایی آزاد شده بسیار هیجان زده باشند و هنگامی که در نقطه نورانی پایگاه از هواپیما پیاده می شدند، دست های خود را به نشانه شادمانی تکان می دادند.

آنها دوست داشتند با رسانه ها صحبت کنند و در واقع ستاره های آن شب بودند که از بازگشت به خانه لذت می بردند؛ خوشبختانه بازگشت آنها از کره شمالی از بازگشت غم انگیزاتو وارمبیر که تا حد مرگ در کره شمالی شکنجه شد و مدت کوتاهی پس از رهایی درگذشت، بسیار متفاوت بود. بالگرد ویژه رئیس جمهوری امریکا موسوم به مارین 1 که هنگام بازگشت به کاخ سفید از نزدیکی بنای یادبود (جورج) واشنگتن که غرق نور بود پرواز می کرد، صحنه ای سوررئال را رقم زد. ترامپ حتی در ساعت سه بامداد که بالگرد در گذرراه ساوت لان در محوطه کاخ سفید فرود آمد، چنان راضی و سرحال بود که گویی در آسمان ها سیر می کرد، چرا که بازگشت گروگان ها موفقیتی بود که حتی رسانه های مخالف هم نمی توانستند ارزش آن را کاهش بدهند.

نمایش های تبلیغاتی در مورد دیدار ترامپ - کیم با سرعت بالا ادامه داشت و ما بویژه نگران اقدامات چین برای اعمال نفوذ بر مقامات کره شمالی بودیم و از نزدیک اظهارات مقامات کلیدی چین از جمله یانگ جیه چی سفیر چین در واشنگتن در دوران جورج بوش (پسر)، وزیر خارجه سابق و عضو کنونی شورای دولتی چین (و مسئول نظارت بر روابط خارجی) را پیگیری می کردیم. در این راستا، هم مذاکرات مقامات چینی با همتایان خارجی شان و هم موضع گیری های علنی شان را به دقت رصد می کردیم. من نگران این بودم که چین به گونه ای صحنه آرایی کند که در صورت شکست مذاکرات سران امریکا و کره شمالی، واشنگتن را مسئول این ناکامی معرفی کند. ، ایران