اولین نگاه به Black Myth: Wukong؛ دستپخت چینی ها در ساعات اولیه چگونه است؟
به گزارش صنایع 90، جدی ترین اثر چینی ها در سال های اخیر بالاخره پس از مدت ها انتظار عرضه شد و سر و صدای زیادی به پا کرد. فارغ از نقدهای نسبتا خوب آن، این بازی رکوردهایی نیز برجای گذاشت و به بیشترین بازیکن همزمان استیم برای یک بازی تک نفره دست پیدا کرد و از آثاری نظیر الدن رینگ و سایبرپانک 2077 عبور کرد. شاید بگویید که محبوبیت بالای رمان سفر به غرب که منبع اقتباس داستان بازی است و بازاریابی فراوان چینی ها باعث این رکورد شده که البته بی تاثیر هم نیست چرا که تقریبا 80 درصد از بازیکنان آن چینی بوده اند اما در هر صورت برای اولین بازی یک استودیو موفقیتی شگفت انگیز است.
بازی Black Myth: Wukong یک اثر اکشن نقش آفرینی است که از همان روزهای ابتدایی معرفی به علت شباهت خود به آثار سولزلایک و البته جلوه های بصری فوق العاده مشهور شد. هرچند که سازندگان بارها توصیه کردند که قرار نیست اثری مشابه آثار فرام سافتور بسازند. هرچند که با عرضه بازی معین شد که این گفته جای بحث زیادی دارد. در این مقاله قصد داریم تا تجربه خود از ساعات ابتدایی بازی را به اشتراک بگذاریم. البته که شما می توانید منتظر نقد و آنالیز کامل بازی در روزهای آینده بمانید اما در اینجا نیز بینش خوبی از بازی پیدا خواهید کرد.
افتتاحیه ووکونگ طوفانی است و ما را به یاد صحنه های هیجان انگیز گاد آو وار می اندازد. داستان بازی برخلاف تمامی شایعات قبل از انتشار روند متفاوتی را به خود می گیرد. در اینجا سان ووکونگ افسانه ای پس از یک سری از اتفاقات تبدیل به سنگ شده و یادگارهای مقدس یا همان رلیک های او در سراسر سرزمین پخش شده اند. حال وظیفه بازیکن در نقش میمونی به نام Destined One این است که آن ها را بازیابی کند. در آغاز او به کوهستانی جنگلی فرستاده می گردد تا اولین رلیک را پیدا کند.
اولین چیزی که بازیکن را تحت تاثیر قرار می دهد، گرافیک بازی است. طراحی محیط ها جزئیات بالایی دارد و نورپردازی عالی کار شده است. با این حال مسائل فنی در بعضی مواقع ممکن است شما را اذیت نمایند. البته خیلی از این مسائل نسبت به نسخه ای که پیش از عرضه برای منتقدان ارسال شده بود، رفع شده اند، اما مسائل همچنان وجود دارند و می توانند بعضا شما را ناامید نمایند. هرچند احتمالا این ضعف های فنی در آینده تا حد زیادی رفع خواهند شد.
از جلوه های بصری و داستان که بگذریم، به گیم پلی یعنی مهم ترین بخش بازی می رسیم. در پاسخ به اینکه آیا این یک بازی سولزلایک است یا خیر هم می توان بله گفت و هم خیر. بازی عناصر بسیار زیادی را از اینگونه آثار گرفته است و از زیارتگاه هایی مشابه بون فایرهای سری سولز و باس های متعدد گرفته تا دشواری دشمنان و مبارزات مبتنی بر استامینا، ووکونگ را می توان از جهاتی یک اثر سولزلایک برشمرد. با این حال از سوی دیگر بازی تمرکز بیشتری نسبت به آثار گرفته شده به روی اکشن دارد و ما را به یاد سری گاد آو وار و حتی دویل می کرای می اندازد!
سیستم آپگرید بازی نیز محدودیت زیادی نسبت به سری سولز دارد و بیشتر مشابه دو نسخه اخیر گاد آو وار است. البته این موضوع تا حدی طبیعی است چرا که در اینجا با شخصیتی روبرو هستیم که از یک داستان معروف الهام گرفته شده و تنها سلاحی که در دست دارد یک چوبدستی است. در این میان حملات جادویی نیز وجود دارند که در مبارزه به یاری شما خواهند آمد. توانایی تغییر شکل ووکونگ نیز یکی از موارد مجذوب کننده است. بعلاوه سه حالت برای ضربات سنگین وجود دارد که به تنوع مبارزه می افزاید. به طور کلی سیستم مبارزات سرگرم نماینده است و تنوع خوبی نیز دارد.
با این حال بازی خالی از مشکل نیست و بعضی از آن ها از همان ابتدا معین شد. فراتر از مسائل فنی، بازی به شدت خطی است و به هیچ وجه از این نظر قابل مقایسه با آثار سولزلایک نیست. در واقع محیط های بازی چندان آزادی زیادی به شما برای کاوش نمی دهد. هرچند این موضوع در بخش دوم بازی تا حدی بهبود یافته اما اگر علاقه مند به کاوش فراوان هستید، احتمالا چندان لذت نخواهید برد.
مورد بعدی کمبود دشمنان معمولی در مسیر میان باس های بازی است. همانطور که قبل از عرضه نیز گفته شده بود، این اثر دارای تعداد زیادی باس است که این اصلا چیز بدی نیست اما فاصله میان باس ها به حدی کم است که در 5 ساعت ابتدایی بازی حداقل شش باس را باید مشاهده کنید! بعضا مشاهده شده که پس از کشتن یک باس، در فاصله کمتر از پنج دقیقه باس دیگری مشاهده می گردد.البته بازی شامل باس های فرعی نیز می گردد که پیدا کردن آن ها با توجه به خطی بودن بازی اصلا کار سختی نیست اما موضوع اصلی، کمبود دشمنان معمولی و مینی باس ها است که هرچند وقتی تعدادشان بالا باشد، کشتن آن ها اصلا راحت نیست اما انتظار می رفت که شاهد تعداد بیشتری از آن ها در مسیر باشیم، به خصوص که بازیک روی کشتن آن ها برای ارتقا متکی است.
در نهایت با همه موارد گفته شده، ووکونگ حداقل در ساعات ابتدایی اثری مجذوب کننده است که هواداران این سبک باید نیم نگاهی به آن داشته باشند. بعلاوه اگر می خواهید از جزئیات بیشتر این بازی مطلع شوید، منتظر نقد و آنالیز آن در روزهای آینده باشید.
منبع: دیجیکالا مگ