جورجینیو و مانچینی: احمق و احمق تر! - صنایع 90

خبرنگاران؛ اهورا جهانیان- تیم ملی فوتبال ایتالیا دیشب در حساس ترین بازی خوددر جهت صعود به جام جهانی، نتوانست سوییس را در رم شکست دهد؛هدر رفتن پنالتی جورجینیو در دقیقۀ 90 این مسابقۀ حساس، کار ایتالیا را برای صعود مستقیم به جام جهانی سخت کرد.

ایتالیا و سوییس هر کدام یک بازی دیگر در پیش دارند. هر دو تیم 15 امتیازی اند. تفاضل گل ایتالیا 11+ است و تفاضل گل سوئیس 9+. ایتالیا در بازی آخر مهمان ایرلند شمالی است و سوئیس میزبان بلغارستان. در بازی های مرحلۀ رفت، ایتالیا در زمین خودش ایرلند شمالی را دو بر صفر برده، سوئیس هم در زمین بلغارستان 3 بر 1 پیروز شده است.

با توجه به میزبانی سوییس در بازی آخر، به نظر می رسد که شانس این تیم برای صدرنشینی در گروه و صعود مستقیم به جام جهانی، کمی بیشتر از ایتالیا باشد. اما اگر ایتالیا بتواند ایرلند را ببرد، که بعید هم نیست، در صورت پیروزی محتمل سوئیس مقابل بلغارستان، همه چیز به تعداد گل های ایتالیا و سوئیس در بازی آخرشان بستگی خواهد داشت.

اگر ایتالیا با یک فزونی یک گل ایرلند شمالی را ببرد، سوییس باید با فزونی سه گل بلغارستان را شکست دهد. در این صورت تفاضل گل دو تیم برابر می گردد و کار به جاهای باریک تر می کشد. ممکن است حتی تعداد گل های زده و خوردۀ دو تیم هم برابر گردد و کار به محاسبۀ تعداد اخطارها و اخراج های دو تیم بکشد.

این همه پیچیدگی و سختی، محصول دو پنالتی هدر رفتۀ جورجینیو در بازی های رفت و برگشت در برابر سوئیس است. جورجینیو در بازی رفت، به سبک آرام و پر ریسک خودش پنالتی زد و یان سومر، گلر سوییس، به راحتی پنالتی اش را مهار کرد. در بازی برگشت هم، جورجینیو تغییر سبک داد و پنالتی را محکم به آسمان کوبید!

ماجرای پنالتی زدن جورجینیو در این دو بازی، به خوبی ثابت می نماید او شایستۀ توپ طلای سال جاری نیست. توپ طلا نباید نصیب بازیکنی گردد که در حساس ترین لحظات بازی، ناتوان از یاری کردن به تیم خودش است. جورجینیو در فینال جام ملت های اروپا آخرین پنالتی ایتالیا را هدر داد و اگر دوناروما پنالتی آخر انگلیس را مهار ننموده بود، ممکن بود قهرمانی از چنگ ایتالیا خارج گردد.

در دو بازی حساس اخیر ایتالیا مقابل سوییس نیز، جورجینیو دو پنالتی هدر داده و چهار امتیاز ایتالیا را به باد داده است. چنین بازیکنی قطعا چیزی از بزرگی کم دارد.

کافی است جورجینیو را با زین الدین زیدان مقایسه کنیم که در یک چهارم نهایی و نیمه نهای یورو 96، در نیمه نهایی یورو 2000، در بازی مقابل انگلستان در یورو 2004، در نیمه نهایی و فینال جام جهانی 2006 ضربات پنالتی اش را برای تیم ملی فرانسه گل کرد.

اگرچه بزرگان گاهی پنالتی هدر می دهند، ولی هدر دادن مکرر ضربۀ پنالتی در بازی های حساس، چیز دیگری است. میشل پلاتینی یک بار ضربۀ پنالتی اش مقابل برزیل هدر رفت ولی بارها برای تیم ملی فرانسه حساس ترین پنالتی ها را گل نموده بود. از جمله دو پنالتی مقابل آلمان در نیمه نهایی 1982. در جریان بازی و بعد از بازی.

زیکو در برابر فرانسه در 1986 پنالتی اش در جریان بازی هدر رفت ولی بعد از بازی، ضربۀ پنالتی را گل کرد. آساموا جیانگ در یک چهارم نهایی جام جهانی 2010 در دقیقۀ 120 ضربۀ پنالتی را هدر داد اما چند دقیقه بعد، اولین پنالتی غنا مقابل اروگوئه را در ضربات پنالتی پس از بازی گل کرد.

مارادونا در جام جهانی 1990 مقابل یوگوسلاوی پنالتی اش هدر رفت ولی در بازی بعدی در برابر ایتالیا، ضربۀ پنالتی را به گل بدل کرد. از این دست مثال ها فراوان است. سه پنالتیِ هدر رفتۀ جورجینیو در فینال جام ملت های اروپا و دو بازی اخیر ایتالیا مقابل سوییس، افتضاحی نابخگرددنی است از نظر دوستداران تیم ملی ایتالیا.

معلوم نیست چرا وقتی ایتالیا پنالتی دشت می نماید، جورجینیو همچنان حاضر می گردد پشت توپ بایستد؟ احتمالا غرورش برای او مهم تر از موفقیت تیم ملی ایتالیا است. لوتار ماتیوس در فینال جام جهانی 1990، بین دو نیمه کفشش را عوض نموده بود و به همین علت حاضر نشد پنالتی دقیقۀ 90 را بزند و آن را به اندریاس برمه سپرد. برای او موفقیت آلمان مهم تر از گل زدن خودش در فینال جام جهانی بود.

جورجینیو سبک خاصی برای پنالتی زدن داشت و دستش در فینال یورو رو شد. گلر در برابر او نباید تا قبل از تشخیص جهت توپ حرکت کند. بعد از تشخیص جهت توپ هم مهار پنالتی آرام جورجینیو کار چندان سختی نیست.

جوردن پیکفورد و یان سومر در فنیال یورو و بازی رفت ایتالیا و سوییس، این بلا را سر جورجینیو آوردند و همین باعث شد او دیشب ضربۀ پنالتی را محکم بکوبد به طاق آسمان!

در حقیقت جورجینیو دیشب مثل کلاغی بود که کوشید مثل کبک راه برود، ولی نه مثل کبک راه رفت نه مثل کلاغ!

اما از غرور و خودخواهی جورجینیو که بگذریم، معلوم نیست مانچینی چرا همچنان ضربات پنالتی تیمش را به جورجینیو می دهد؟

تیم ملی ایتالیا در یورو 2020، برخلاف بیشتر تورنمنت های پیشین، بازیکنانش در کل خوب پنالتی زدند و همین یکی از دلایل قهرمانی لاجوردی پوشان بود. وقتی کار جورجینیو گره خورده و روحیه اش از دست رفته، اصرار مانچینی بر اینکه جورجینیو زنندۀ ضربۀ پنالتی تیمش، آن هم در یک مسابقۀ بسیار حساس باشد، از عجایب است.

اگر چنین اصراری در کار نبود، الان صعود ایتالیا به جام جهانی قطعی شده بود. ولی هیچ بعید نیست که لجبازی مانچینی و جورجینیو، ایتالیا را به تنگنایی سوق داده باشد که نقطۀ پایانی اش می تواند ناکامی دوبارۀ ایتالیا در رسیدن به جام جهانی باشد.

اگرچه این سخن خوشایند طرفداران تیم ملی ایتالیا نیست، ولی با توجه به ماجرای عجیب پنالتی های جورجینیو، باید گفت که جورجینیو و مانچینی در جهت راهیابی به جام جهانی 2022، در نقش احمق و احمق تر ظاهر شده اند و اگر این نقش آفرینی ادامه یابد، فقط خدا می تواند به داد ایتالیا برسد.