بابک حمیدیان، مینا ساداتی را به هر پروژه ای می برد؟ - صنایع 90

در این گزارش، این ادعا و گزاره را آنالیز نموده ایم که آیا واقعا این طور است و هر کاری که بابک حمیدیان در آن حضور دارد، مینا ساداتی هم در آن هست یا نه؟ سوال دیگر این است که آیا همکاری های مشترک این دو بازیگر فی نفسه اشکالی دارد و اصلا چرا نباید یک زوج مستعد، توانا و امتحان پس داده در بازیگری - ولو زن و شوهر- با یکدیگر همبازی شوند؟ بحث دیگر این که اگر فرض کنیم حمیدیان برای حضور همسرش شرط می گذارد، آیا در همه کار ها قادر به اعمال نفوذ در ترکیب بازیگران یک فیلم هست یا نه؟

هشت تایی ها

بله، همکاری های مشترک بابک حمیدیان و مینا ساداتی ممکن است این شائبه را به وجود بیاورد که آن ها همواره در هر کاری با هم هستند. مثل این شب ها که این زوج روی صحنه تئاتر حضور دارند و در نمایش جنایات و مکافات به کارگردانی رضا ثروتی بازی می نمایند. بعلاوه چندی پیش خبری در رسانه ها منتشر شد مبنی براین که این دو بازیگر در فیلم سینمایی در حال فراوری هستی و زمان به کارگردانی مانی باغبانی نیز با یکدیگر همکاری می نمایند. دراین صورت باید گفت بابک حمیدیان و مینا ساداتی تا اینجا در هشت اثر نمایشی با هم همکاری داشته اند؛ سرو زیرآب (محمدعلی باشه آهنگر)، جشن دلتنگی (پوریا آذربایجانی)، خرگیوش (مانی باغبانی)، هیهات (هادی نائیجی، دانش اقباشاوی، روح ا... حجازی و هادی مقدم دوست)، تنها در چند دقیقه سکوت (بهاره صادقی جم) و جنایات و مکافات (رضا ثروتی).

بله، درست می گویید! این که شد هفت همکاری. همکاری غایب در اینجا، بسیار عجیب و غریب و منحصربه فرد است که در همین گزارش به آن اشاره می گردد.

مورد عجیب امکان مینا

این همان همبازی شدن عجیب و غریب بابک حمیدیان و مینا ساداتی است که تعداد همکاری های این زوج را تا اینجا به عدد 8 می رساند. موقع تماشای امکان مینا ساخته کمال تبریزی در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، ناگهان چشمم به بابک حمیدیان افتاد و تا بیایم ذوق زدگی از حضور او را در فیلمی که نامش در تیتراژ دیده نمی شد، نشان دهم و از اطرافیانم در سالن سینما درباره صحت حضور او بپرسم که آیا این خود حمیدیان بود یا نه، نمای کوتاه او به انتها رسیده بود و بعد از آن هم انگار نه انگار حمیدیان در این فیلم حضور داشته است.

اگر به خاطر ندارید، اجازه دهید حضور او را یادآوری کنم؛ دقیقه 11 فیلم است که اپراتور مخابرات خانم پروین سرابی (مینا ساداتی) را برای ارتباط تلفنی با پاریس به کابین 3 فرا می خواند، همان موقع رزمنده ای با بازی بابک حمیدیان را می بینیم که پسربچه ای روی زانوی او نشسته است. او نگاهی به مینا ساداتی می اندازد و وقتی می بیند او داخل کابین می رود، از اپراتور می پرسد: نوبت ما کی می شه؟ که جواب می شنود: هرکابینی که خالی شد... این حضور که تقریبا به شکل ناواضح برگزار می گردد، به هرحال راهی به لیست همکاری های مشترک حمیدیان و همسرش پیدا می نماید. هرچند در اینجا به نظر می رسد، اگر هم شرط و سفارشی بوده، از سوی مینا ساداتی رخ داد که نقش اصلی زن این فیلم را بازی می کرد. جالب اینجاست که نام حمیدیان به هیچ عنوان در تیتراژ های ابتدایی و انتهای ذکر نمی گردد تا خدشه ای به عجیب بودن این همکاری وارد نگردد.

بلااشکال

بابک حمیدیان، از بازیگران جوان سینمای ایران است که در نخستین حضور جدی خود در سینما، یعنی در قدمگاه، نوید یک چهره مستعد را داد. او پس از آن با چند نقش آفرینی خوب در سینما همانند طبل بزرگ زیر پای چپ، خدا نزدیک است و بی پولی، جایگاه خود را تثبیت کرد. نکته مهم درباره حمیدیان، طیف متفاوت بازی های اوست. مینا ساداتی هم بازیگر جوان و مستعدی است که بازی های خوبی از او را در فیلم هایی، چون سرو زیرآب، محمد رسول ا... و امکان مینا و ... دیده ایم؛ بنابراین فارغ از پیوند زناشویی، می توان همکاری این دو بازیگر خوب را نه تنها بلااشکال بلکه خوب و مثبت ارزیابی کرد؛ البته در صورتی که این همکاری های مشترک، واقعا بدون پارتی بازی و اعمال نفوذ و فشار باشد و مصادف با تضییع حق بازیگران دیگر نباشد. اما اگر این همکاری ها، در حد پیشنهاد و توصیه باشد، باتوجه به استعداد مینا ساداتی، نمی توان خرده ای بر آن گرفت. اما در سینمای ایران، موارد زیادی از توصیه ها و پیشنهاد ها و شرط ها را می توان مثال آورد که آن بازیگر آشنا و خویشاوند و دوست، به هیچ وجه قابل و توانا نیست و ضمیمه او به پروژه ها، ابدا نتیجه خوشایندی ندارد.

پ