آیا درک زبان حیوانات امکان دارد؟ - صنایع 90

خبرنگاران | به نقل از محققان دانشگاه کوپنهاگ، اطلاعاتِ خاصِ درون اصوات از قبیل اندازهِ شدید بودنِ احساساتِ یک حیوان، ظاهراً به شکل مشابهی در خصوص بسیاری از گونه ها قابل درک است. دکتر اِلِدی بریفر، نویسنده مشترک این تحقیق از دانشگاه کوپنهاگ می گوید: تصمیمات مردم احتمالاً بر اساسِ آگاهی شان از حالاتِ هم نوعانشان است وقتی کم یا بیش برانگیخته هستند ... ، چون برانگیختگی با گذرگاه های استرس ارتباط دارد و سیستمی است که در مهره داران به خوبی حفظ شده است.

به گزارش خبرنگاران ، محققان آنالیز کردند که آیا انسان ها می توانند تشخیص دهند یک حیوان حسِ مثبت ابراز می نماید یا حسِ منفی. بریفر می گوید: ما واقعاً نمی توانیم به چیزی که از انسان ها می دانیم متکی باشیم، چون بین گونه ها تفاوت زیادی وجود دارد، به عبارت دیگر تفاوت های زیادی در چگونگیِ ابراز احساسات به وسیله گونه ها وجود دارد، حتی میان گونه هایی که ارتباطِ نزدیکی با هم دارند.

بریفر و همکارانش صداسازیِ شش گونه حیوان را ثبت کردند: اسب، خوک، بز، گاو، اسبِ شوالسکی (اسب وحشی) و گراز وحشی. آن ها دو چیز را مدنظر قرار دادند: محرک فراوری صدا چه بوده است؟ یک، برانگیخته شدنِ حیوان (که با ضربان قلب بالا یا حرکات تعیین می گردد) دو، شرایط مثبت (پیش بینی غذا) یا شرایط منفی (منزوی شدن).

تیم تحقیقاتی برای آزمایش روی انسان ها از دو نوع صدا استفاده کرد: اول، یک رشته اصوات گفتاریِ بی معنا از سر خشم یا ترس برای نشان دادن شدتِ احساسیِ بالاتر و پایین تر یا برانگیختگی و دوم، اصوات گفتاری از سر خشم یا شادی برای نشان دادن شرایط منفی یا مثبت. سپس از 1024 شرکت نماینده از 48 کشور خواسته شد تا هر یک به صورت آنلاین به این دو دسته صدا گوش دهند. برای هر گونه ای، چهار جفت صداسازی پخش شد. برای دو جفت از صداسازی ها، از آن ها سوال شد به شدتِ احساسیِ صدا امتیاز ِبالا یا پایین دهند، در حالی که برای دو جفت دیگر از آن ها خواسته شد به احساس امتیاز مثبت یا منفی دهند. نتایج نشان داد که به طور کلی، شرکت نمایندگان 54.1 درصد، به درستی به شدتِ احساسیِ سوژه و 55.3 درصد به نوعِ احساسِ سوژه، امتیاز دادند.

با این حال، پس از آنالیز های بیشتری روی داده ها تعیین شد شرکت نمایندگان تنها به صداسازی های خوک، اسب، بز، انسان و برای نوعِ احساس، فقط به گراز وحشی درست امتیاز دادند. بریفر می گوید: مردم به طور کلی، صداسازی های حیوانات اهلی را بهتر از گونه های وحشی تشخیص می دهند.

به سطحِ برانگیختگیِ خوک و اسب، به ترتیب 59 درصد و 58 درصد درست امتیاز داده شد و در خصوص سطح برانگیختگیِ صدای انسان ، این امتیاز 55 درصد درست بود، در حالی که امتیازدهی به نوعِ احساس به ترتیب 58 درصد و 64 درصد درست بود و در خصوص نوع احساسِ انسان ها این امتیاز 68 درصد درست بود.

شاید بالا بودنِ رتبه های اسب به این علت باشد که شرکت نمایندگان ارتباطِ بیشتری با این حیوان داشتند، اما رتبه نسبتاً پایین تشخیص برای بیشترِ گونه ها از جمله انسان ها می تواند ناشی از کوتاهیِ ضبط صداها و استفاده از نوعِ یکسانی از صدا برای هر جفت از آواسازی ها باشد - مثلاً صدای موو برای گاو ها و صدای شیهه برای اسب ها.

بریفر می افزاید که موفقیت شرکت نمایندگان در ارزیابی نوعِ احساس بسیار متغیرتر از توانایی شان در تشخیص شدت احساسات بود. اگر یک مرحله بالاتر برویم، احتمالاً به راحتی می توانیم تشخیص اصوات را به افراد آموزش دهیم. این توانایی به کسانی که با حیوانات سروکار دارند از کشاورزان گرفته تا صاحبان حیوانات خانگی، یاری می نماید تا آن ها را بهتر درک نمایند.

در گذشته، دانشمندان روی سلامت فیزیکی برای ارزیابی سلامت حیوان تمرکز می کردند. امروزه، بیشتر ما به نقش مهم احساسات در سلامت حیوانات واقف هستیم.

منبع: theguardian

مترجم: زهرا ذوالقدر